Regelingen decentrale overheden

De wettelijke basis

Schatkistbankieren voor decentrale overheden vindt zijn wettelijke basis in de wet Financiering decentrale overheden (Fido).

De wet verplicht schatkistbankieren is op 15 december 2013 van kracht geworden. Als gevolg van deze wet zijn de bepalingen omtrent het verplicht schatkistbankieren opgenomen in de wet Fido. De wet Fido regelt daardoor nu de hoofdlijnen van het verplicht schatkistbankieren: de verplichting om overtollige middelen in de schatkist aan te houden en de mogelijkheid om overtollige middelen onderling uit te lenen. De ministeriële regeling schatkistbankieren decentrale overheden bevat de meer gedetailleerde uitwerking van het schatkistbankieren. Ook de ministeriële regeling is op op 15 december 2013 van kracht geworden.

De ministeriële regeling geeft de minister van Financiën de bevoegdheid om decentrale overheden uit te zonderen van (een deel) van de verplichtingen van schatkistbankieren. Meer informatie over uitzonderingen vindt u hier.

De ministeriële regeling bevat ook het model voor de rekening-courantovereenkomst tussen de Staat (het Agentschap) en de decentrale overheid. Iedere decentrale overheid krijgt voorafgaand aan het moment van deelname aan schatkistbankieren de rekening-courantovereenkomst toegestuurd. De wet Fido bepaalt dat de rekening-courantovereenkomst van rechtswege van kracht wordt. De decentrale overheid hoeft de overeenkomst daarom niet te ondertekenen of terug te sturen.

Uitgezonderde decentrale overheden

Schatkistbankieren is verplicht voor alle decentrale overheden. Dit zijn naast gemeenten, provincies en waterschappen ook alle gemeenschappelijke regelingen met rechtspersoonlijkheid (openbaar lichaam) die zijn ingesteld op basis van de Wet gemeenschappelijke regelingen (Wgr).

De Regeling schatkistbankieren decentrale overheden bevat in artikel 9 een uitzonderingsmogelijkheid voor decentrale overheden die geen eigen middelen hebben. Een decentrale overheid zonder eigen middelen is bijvoorbeeld een gemeenschappelijke regeling die geen eigen bankrekening heeft omdat alle uitgaven direct worden gedaan door (een van de) deelnemende gemeenten.

Dezelfde uitzonderingsmogelijkheid bestaat ook voor decentrale overheden die wel middelen hebben, maar die in staat zijn om eventuele overtollige middelen via een andere decentrale overheid in de schatkist aan te houden. Dit is bijvoorbeeld het geval als een gemeenschappelijke regeling zijn bankrekeningen en treasury al heeft ondergebracht bij een van de deelnemende gemeenten. Ook als een gemeenschappelijke regeling wel zijn eigen administratie doet kan een van de deelnemende gemeenten toestaan dat eventuele overtollige middelen van de gemeenschappelijke regeling in de rekening-courant van die gemeente bij de schatkist worden aangehouden.

Een uitzondering op basis van artikel 9 betekent dat de uitgezonderde decentrale overheid geen eigen rekening-courant bij de schatkist krijgt. Dit heeft als voordeel dat de decentrale overheid ook geen nieuwe bankrekening hoeft te openen om aan schatkistbankieren mee te doen. De verplichting om overtollige middelen in de schatkist aan te houden blijft wel van kracht. Hieraan voldoen de uitgezonderde decentrale overheden doordat ze ofwel geen eigen middelen hebben of doordat ze afspraken hebben gemaakt waarmee ze hun overtollige middelen via een andere deelnemer in de schatkist aan kunnen houden.

Naast de uitzonderingsmogelijkheid in artikel 9 van de regeling bevat de regeling een overgangsbepaling voor de periode waarin het schatkistbankieren wordt ingevoerd. Op grond van deze bepaling konden decentrale overheden worden uitgezonderd waarvan ten tijde van de invoering al bekend was dat ze op korte termijn zouden ophouden te bestaan. Een voorbeeld daarvan zijn fusiegemeenten of gemeenschappelijke regelingen die worden opgeheven.

Het Agentschap publiceert een lijst van decentrale overheden waaraan de minister van Financiën een uitzondering heeft verleend. Deze lijst vindt u rechts op deze pagina onder "Zie ook".