Veilingmethoden

Dutch Treasury Certificates (DTC's)

In beginsel worden DTC’s twee keer per maand geveild. Tussen oktober 2008 en januari 2009, en in 2020 in de maanden: april, mei, juni, juli, augustus, september, oktober,  werden DTC’s echter wekelijks geveild vanwege de toegenomen financieringsbehoefte. DTC’s worden geveild door middel van een uniforme prijsveiling. Dit is binnen het eurogebied een unieke manier om schatkistpapier te veilen aangezien de meeste landen veilingen met meervoudige prijzen hanteren. Deze veiling staat daarom internationaal bekend als de ‘Dutch Auction’. Primary Dealers en Single Market Specialists leggen biedingen in op yield via Bloomberg. Alleen het Agentschap heeft inzicht in de opbouw van het veilingboek en beslist binnen een van tevoren gecommuniceerd doelvolume hoeveel er wordt toegewezen tegen een bepaalde cut-off yield. Biedingen tegen een yield onder de cut-off yield worden volledig toegewezen. Biedingen tegen een yield die gelijk staat aan de cut-off yield kunnen zowel volledig als deels worden toegewezen. Deze veilingmethode voorkomt de zogenaamde ‘winners curse’. Het Agentschap communiceert de toegewezen hoeveelheden direct na de veiling waardoor weinig onzekerheid bestaat over de toewijzing. Voor meer informatie over DTC's, zie het onderwerp Geldmarkt.

Dutch State Loans (DSL's): DDA

Voor de lancering van nieuwe langlopende benchmarkleningen of het heropenen van bestaande obligaties voor hogere bedragen gebruikt het Agentschap een techniek genaamd de Dutch Direct Auction (DDA). Deze veilingmethode is in 2003 ontwikkeld met als doel eindinvesteerders direct te bereiken en in één keer een liquide hoeveelheid van nieuwe leningen op de markt te kunnen brengen. De DDA is een systeem van vaste regels met elementen van een syndicaatveiling en van bovengenoemde Dutch Auction. Net als bij de Dutch Auction is er dankzij de uniforme prijs geen sprake van een ‘winners curse’. Enkele andere aspecten zijn ontleend aan een syndicaatveiling, zoals de manier waarop het boek wordt opgebouwd, het feit dat bepaalde investeerders voorrang krijgen ('real money' versus 'others') en het gebruik van speciaal hiervoor aangewezen adviseurs. Eindinvesteerders leggen biedingen in via een of meer Primary Dealers. De nieuwe lening krijgt geen absolute prijs maar wordt via een spread gekoppeld aan een benchmarklening, meestal een Duitse staatsobligatie. Voorafgaand aan de veiling stelt het Agentschap een bandbreedte voor de spread vast. Deze kan gedurende de veiling aangepast worden als veranderingen in de vraag of marktomstandigheden daar aanleiding toe geven. De toewijzing is volledig gebaseerd op de biedingen die zijn ingelegd. Alleen bij biedingen die zijn ingelegd tegen de cut-off price krijgen 'real money'-beleggers (langetermijninvesteerders) zoals centrale banken en pensioenfondsen voorrang boven andere, meer kortetermijninvesteerders zoals hedgefondsen. Voor meer informatie, zie het onderwerp Dutch Direct Auction & Kapitaalmarkt.

Dutch State Loans: toonbankveilingen

DSL’s worden over het algemeen heropend door middel van toonbankveilingen (ook bekend als tapveilingen.) De toonbankmethode wordt daarnaast gebruikt voor de lancering van relatief korte leningen (bijvoorbeeld nieuwe driejarige staatsobligaties.) Toonbankveilingen worden traditiegetrouw gehouden op de 2e dinsdag en indien nodig de 4e dinsdag van de maand. Als de veiling begint maakt het Agentschap via MTS een prijs bekend die afhankelijk van de marktomstandigheden tijdens de veiling kan worden aangepast. Primary Dealers nemen de lening af als ze de prijs aantrekkelijk vinden. Zodra het gewenste volume (binnen een van tevoren gecommuniceerde bandbreedte) is bereikt, wordt de veiling gesloten. In tegenstelling tot de Dutch Auction, zoals gebruikt voor DTC uitgiftes, kan de prijs tijdens een toonbankveiling worden aangepast. Het voordeel van de toonbankmethode is dat de deelnemers direct weten welke hoeveelheid tegen welke prijs ze hebben gekocht, waardoor ze het renterisico direct kunnen hedgen.